Daba la mocita
en su cabecita,
daba, daba, daba
y no se lastimaba,
pero un día dio
y se lastimó.
Á vez que o adulto cantaba sostiña ó neno ou á nena sobre os seus xionllos, colléndoo pola man ou pasándolle o brazo dereito por detrás, á altura da cintura. Mentres coa man esquerda golpea soavemente na cachola invitando ó neno a facelo mesmo coa súa man dereita, coma se dun reflexo no espello se tratara.
É un xogo de coordinación e de contacto do neno co seu propio corpo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario