Arríncate nabo

Era un xogo que practicaban nenos e nenas xa grandes, pero separados por xéneros. Require destreza física, forza e resistencia, por iso quedaban excluídos os nenos de menor idade.
Un rapaz ou unha rapaza panda, case sempre o máis robusto, sentándose nun muro ou nunha pedra contra unha parede, é a madre; os demais divídense en dous equipos parellos que se forman utilizando algunga sorte, principalmente a sorte dos pés, que permite ós cabezas de equipo, ó escoller por alternancia, facelo ponderadamente. Un dos equipos, por convenio ou por sorteo, panda e o outro salta.
Os que pandan colócanse en ringleira de xeito que o primeiro coloca a súa cabeza no colo da madre e agárrase con forza cos brazos ás súas pernas; o que lle segue fai o mesmo apoiando a cabeza contra as nádegas do compañeiro e abrazándo con forza os seus muslos, e así todo o equipo, formando unha especie de oruga.
Os que saltan deben coller pulo e, apoiando as mans no lombo do último que panda, ficar sentados a carranchapernas dalgún dos que pandan, canto máis cerca da madre millor para deixar sitio para os compañeiros, xa que deben colocarse todos enriba para tratar de que, por mor do peso, algún dos que pandan se solte dos compañeiros e entón o seu equipo perda.