O mundo infantil: o coleccionismo

Algo innato nos rapaces e nos non rapaces é xuntar obxectos que, ás veces, un por un non teñen apenas valor, pero adquíreno cando son moitas e canto máis raras ou escasas millor. Este valor ás ceces é puramente sentimental. Os rapaces coleccionaban de todo:

• bólas para xogar e trocar, boliches das gaseosas;


• chapas, o mesmo;


• cromos;


• estampas e recordatorios;


• moedas, selos e billetes;


• retratos das caixas dos mistos;


• cunchas e caracolas do mar;


• pedras de feituras e cores curiosas e minerais;


• bolboretas, escarabellos e outros insectos;


• postais e tarxetas;


• prospectos e carteis de cine;


• coches de lata;


• follas de prantas e pétalos de flores;


• flores feitas coa pelusa das prendas de punto prensada, feitas polas propias nenas;


• papeis de plata dos caramelos;


• vales da catequese;


• soldadiños de chumbo;


• lapis;


• botóns;


• mariquitas;


• follas de árbores e prantas, pétalos de frores que colocaban coidadosamente entre as páxinas dos libros e cadernos escolares;


• recortes de periódicos relacionados con sucesos curiosos ou locais;


• figuriñas de plástico de indios e vaqueiros que viñan nas caixas do deterxente;

Para gardar todos estes tesouros eran moi cobizadas as latas grandes de Colacao, pero tamén caixas de cartón que se forraban ás veces con papeis ou con teas.