Soían comezar a practicar con zancos feitos con dúas latas, ás que se lle facían dous buratos na parte superior para engancharlle un anaco de corda ou de cordel. Metíanse os brazos por entre a corda e... ¡a caminar o máis apresa posible sen caírse!
Os máis sinxelos eran dúas polas similares.
Os máis afortunados podían contar con zancos feitos á medida por un pai ou avó mañosos.
No hay comentarios:
Publicar un comentario