As piñatas

Xogo propio das festas, non só do Domingo de Piñata (primeiro domingo de Coresma, posterior ó Mércores de Cinza), senón tamén das Festas Patronais e que hoxe pervive na celebracións de onomásticas e cumpleanos, así como nas actividades dos campamentos infantís e ó que non é alleo o costume de guindar caramelos ós rapaces nas Cabalgatas de Reis.
Colócanse varios obxectos pendurados dunha corda que se ata a dous postes ou a dúas árbores; un dos obxectos contén caramelos, garrapiñadas, figos e uvas pasas e outras golosiñas e os demais conteñen fariña, fabas, arroz ou graos de millo; o rapaz que quere consegui-la piñata que logo compartirá cos seus compañeiros, debe romper, axudándose dun pau e cos ollos tapados cun pano, o cacharro que contén as golosiñas; se nono consegue pasaralle a quenlla a outro.
Antiguamente os cacharros eran recipientes de barro, xa un pouco escachados ou defectuosos, actualmente empréganse binchas ou incluso caixas que non só conteñen golosiñas, senón tamén pequenos xoguetes.
As Piñatas recordan a versión da Pita Cega recollida no Concello de Brión descrita nunha entrada anterior.
Segundo algúns expertos, as piñatas eran orixinarias da China e chegaron a Europa por medio de Marco Polo.