As bolas eran de varios tipos e, segundo os materiais das que estiveran feitas, tiñan un valor diferente:
- de aceiro, das caixas de bólas, eran as máis preciadas;
- de cristal;
- de porcelana, dos boliches das gaseosas;
- de barro, as que menos valían;
O valor das bólas de cada un dos materiais estaba presente tanto no troco como á hora da "pagar" cando perdían.
Se non tiñan bolas xogaban cos carolos dos carballos.
O guá facíase co pau do zoco, non moi profundo para que unha bóla ben tirada poidera quitar a outra do guá. era un xogo practicado principalmente polos rapaces, ainda que ás veces participara tamén algunha nena.
O obxectivo do xogo era tanto chegar ó guá cunha bóla propia, como impedir que chegaran antes outros compañeiros, por iso se tiraba sempre tranado tanto de facer avanzar a bóla propia coma de desviar as dos contrincantes baténdolles lateralmente. A bóla impulsábase cun golpe seco do dedo pulgar que se apoiaba no índice pechando o puño. O que conseguía meter a bóla no guá sen que outro lla sacara recibía unha ou varias bólas por parte dos compañeiros, por iso os rapaces as xuntaban coma un ben moi preciado, levándoas consigo para poder xogar en calquera ocasión nunha pequena bulsa ad hoc que gardaban no peto do pantalón.
No hay comentarios:
Publicar un comentario