Ademais dos grilos, vacalouras e cagopes, ós rapaces e, neste caso, máis ás rapazas gostáballes xogar coas xoaniñas ou maruxiñas.
Poñíanas no dorso da man e dicíanlles:
Maruxiña, voa, voa
que chei dar pan de broa.
Ou tamén:
Cucorei, cucorei,
¿cantos anos vivirei?
¿Vintecinco?,
nono sei.
Un, dous, tres, catro...
e seguían contando ata que voaba a maruxiña.
Esta última cantiga tamén se empregaba no xogo da corda para ver canto tempo aguantaba a nena sen perder.
No hay comentarios:
Publicar un comentario